Сега е најдолгото никогаш

Ако не се каже сега, можеби нема да се каже никогаш дека третата поетска книга на Јосип Коцев (по сјајното деби со Јас, Квентин Скриблер и стихозбирката Напишана тишина, која сосема оправдано беше во конкуренција за наградата „Браќа Миладиновци“ за 2017 година), е токму една таква книга. Сега е најдолгото никогаш би можела да се чита како љубовна поема, како поетска партитура во три става („Сега“, „Никогаш“ и „Најдолгото никогаш“). Кога ги читаме песните на Јосип Коцев, му се радуваме на поетското „сега и тука“, со леснотија доловено во секоја поетска слика. Речиси на секоја нова страница нѐ дочекува една убава стапица: сакаме пак да ја препрочитаме веќе прочитаната песна, но едновремено сакаме да свртиме и нова страница за да ја видиме следната, а се добива впечаток дека песните се прелеваат една во друга и како заедно да создаваат една поголема поетска синтеза.

Владимир Мартиновски